هم‌کنشی ادبیات و نقاشی در قرن نوزده فرانسه با نگاهی به رمان مانت سالمون برادران گنکور

تا چه اندازه آثار ادبی، به ویژه در قرن نوزدهم فرانسه، از هنر نقاشی تأثیر گرفته‌اند؟ آیا می‌توان این تأثیرپذیری را به طور نمونه در رمان مانت سالمون، اثر برادران گنکور جستجو کرد؟ بررسی این رمان، به‌ درستی گویای این الهام هنری است و به خوبی نشان می‌دهد که چگونه این رمان به ‌تدریج در ذهن نویسنده از تأثیرات نقاشی شکل گرفته و زاده شده است. در طول اعصار، همواره ادبیات و نقاشی بر یکدیگر تأثیرمتقابل گذاشته و آفرینش‌های ادبی و تصویری از تقابل میان متن و تصویر سود جسته‌اند، اما از قرن نوزدهم به ‌بعد، نقاشی بیش از هر زمان دیگری بن مایة آثار ادبی گردید. مانت سالمون که رمانی است دربارة یک نقاش شکست خورده، از جمله این آثار است. این رمان با نقاشان مناظر در فضای باز، سرو کار دارد و توصیف‌های آن شبیه نقاشی است و سبک آن در پی آن است تا تأثیرات نقاشی را بازآفرینی کند. برادران گنکور کوشیده‌اند با تمهیداتی در شیوة نگارش، ویژگی‌های نقاشی را در زمینة زبان، تعبیرو تفسیر کرده و آن را به‌ کار گیرند. هدف این مقاله دنبال کردن رد پای نقاشی در رمان مانت سالمون است و این که نقاشی در خلق این رمان، قطبی الهام‌بخش و تأثیرگذار بوده، موضوعی است که سعی شده در این مقاله به‌آن پرداخته شود.